‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder …’ (Ramses Shaffy)
Voor de bijeenkomst op 26 januari 2024
Mijn tienerkamer hing vroeger vol met posters van popsterren zoals Shocking Blue, The Monkees en The Beatles. Ramses Shaffy ontbrak op mijn paars-oranje muren. Pas later ging ik hem waarderen om zijn teksten. Maar is waarderen en bewonderen hetzelfde? Je bent je vaak meer bewust van wie je bewondert dan van wat je nu precies in iemand bewondert.
De bewondering voor Ramses Shaffy zit voor mij in zijn levenslef. De ruige, wilde, onaangepaste manier van leven raakte mij. Schuilt daar dan het wonder? En wat is dat dan.
Raakt bewonderen aan iets dat ik zelf mis en graag zou willen zijn?
Ontstaat bewondering uit schaarste?
Bewonderen gaat over iets dat je in de ander hoog waardeert, iets waar je respect voor hebt en dat de ander bijzonder en misschien wel tot een wonder maakt.
En dat vol zijn van dat wonder, wat zijn daar de licht- en schaduwkanten van?
Bewonderen staat altijd in relatie tot iets of iemand. Een ideaal of bepaalde waarde. Door iets of iemand te bewonderen creëer je afstand. Je staat niet op gelijke hoogte, je kijkt op naar daden of eigenschappen die jij denkt te missen.
Is iemand bewonderen altijd een uitdrukking van ongelijkheid?
Is bijvoorbeeld een zonsondergang of een persoon bewonderen hetzelfde of zit daar verschil in. Is bewonderen een emotie, een gevoel of heeft het ook een cognitief aspect.
En wat gebeurt er met onze bewondering voor iemand die wordt veroordeeld voor een misdrijf. Verandert dat iets aan het bewonderenswaardige?
Is bewonderen hetzelfde als waarderen of idealiseren?
Om de hoek van bewonderen ligt verwonderen. Is er een relatie tussen die twee? In beide ligt het woord ‘wonder’ besloten. Wat is dan het verschil?
Wie bewonder jij, en wat bewonder je dan precies?