Voor de bijeenkomst op 30 juni 2017
We leven in een goed geregelde maatschappij. Iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen, zijn afspraken na te komen, doelen na te streven en verantwoordelijk te handelen. Ouders drukken hun kinderen op het hart “na te denken voor je iets doet” (tenminste, de mijne). Een wijsgerig utopia zou je zeggen: zoveel gelegenheid voor het gebruik van ons verstand!
In deze bijeenkomst willen we stilstaan bij de kunst van het improviseren. Volgens Han Bennink, de slagwerker die 50 jaar geleden de Instant Composers Pool oprichtte en onlangs zijn 75-ste verjaardag vierde, is improviseren “als het dagelijks leven … als het oversteken van de straat”. Een recensent vergelijkt de muziek van ICP met een jazzorkest uit New Orleans dat een drukke straat in New York probeert over te steken. Levenskunst in tijden van chaos. Maar wat bijzonder is in zijn muziek, is blijkbaar gewoon in ons leven van alledag.
Wanneer improviseren wij eigenlijk? Als we door de Warmoesstraat fietsen? Achter het fornuis als de winkels dicht zijn en we het moeten doen met wat er in de koelkast ligt? Als we iets aardigs tegen iemand willen zeggen maar we weten niet wat, en het toch maar doen? Zulke alledaagse ervaringen zouden we graag bespreken op deze middag. Om aan de hand van die grofkluitige ervaringen te onderzoeken wat improviseren nu eigenlijk is. Wanneer het beter is dan regels toepassen of een plan uitvoeren. Of je het kunt leren, en hoe dan? Of je er iets bij denkt, en of dat helpt?
Volgens een andere jazzmusicus, Hans Dulfer, zouden we in een betere wereld leven als er meer werd geїmproviseerd. Laten we eens kijken of hij gelijk heeft, en hoe dan.