Voor de bijeenkomst van 25 maart 2022
Op een zondagmiddag kreeg ik een appje van mijn neef dat zijn vriendin hun relatie had verbroken en dat hij daar intens verdrietig over was. Ik ben naar hem toe gegaan om hem te troosten, maar hij was ontroostbaar.
Diezelfde middag zouden ze elkaar nog een laatste keer spreken en daarna belde hij hoe het gesprek was verlopen. Hij had volledig vrede met haar besluit, begreep het nu en vertelde dat zijn grootste troost was dat ze hadden afgesproken een hernieuwde relatie op een later moment niet uit te sluiten, maar dat beiden nu hun eigen weg zouden gaan.
Is troost hier onlosmakelijk verbonden met hoop of met vertrouwen? Is troosten een pleister op een gewond hart? Is troosten het genezen van het niet fysieke deel van een mens? Heb je een ander nodig om je te troosten waardoor troost van buitenaf komt of kan je dat ook zelf? Volgt troost op een gemis, mislukking of op een verwachting die niet uitkomt?
Troost is wat we bieden of zoeken als we elkaars pijn delen of onze problemen proberen te dragen. We zijn dan op zoek naar een manier om verder te gaan, om het geloof terug te vinden dat het leven de moeite waard is. Als je iemand troost probeer je die weer heel te maken. Troosten heeft dus te maken met moed inspreken en vertrouwen herstellen. Maar wat doe je eigenlijk als je troost? Heb je moed nodig om iemand te troosten? Moet je zelf moed tonen die je in de ander wil opwekken? Is troosten een vorm van ‘het goede voorbeeld’ wat betreft zelfvertrouwen?
Niemand wil een troostprijs, want je wil winnen.
Moet de verliezer dan ‘iets krijgen’ om zich geen verliezer te hoeven voelen? Is troost dan een soort ‘vulling’ en waarvan dan? Wil troosten iets bedekken en kan je iemand alleen troosten als je de pijn van de ander herkent?
Veel mensen vinden troost bij wat kunstenaars, schrijvers, zangers of dansers creëren. Maar ook religie is voor veel mensen een grote troost.
Troost is gebaseerd op vertrouwen, dus dat zal er eerst moeten zijn, voordat troost aanvaard kan worden. Wat is het verschil tussen troost en medelijden, of is er geen verschil? Is troost hetzelfde als bemoedigen of verzachten?
In het boek “Troost” van Michael Ignatieff zegt hij: “troost vinden is simpelweg vasthouden aan de liefde voor het leven, in het hier en nu. Troost bieden is een daad van solidariteit. Troost gaat over de vraag waarom het leven is zoals het is en waarom we door moeten gaan.”
Heel veel vragen die we onder het genot van ‘een bakkie troost’ kunnen onderzoeken.