‘Verdieping verheft’ staat er op de deuren van de lift in het theater. Een poëtisch grapje van de stadsdichter.
Maar wat verstaan wij onder verdieping? Is verdieping de inspanning die je doet om iets in je op te nemen? Of gaat het bij verdieping om dieper inzicht dat je krijgt?
Inzicht is iets wat je overkomt, dat kun je niet afdwingen. En hoe zit het met verdieping? Overkomt je dat ook, of is dat gewoon je inspannen, je op iets concentreren?
Verdieping lijkt afkomstig uit de scheepvaart. Ze hadden behoefte aan extra laadruimte en gingen toen daarvoor de ruimte gebruiken boven de kiel en onder de vloer van het ruim. Die verdieping gaf extra ruimte. Zo noemen we ook de extra ruimte in een woonhuis, verdieping. En hoe zit dat in onze mentale wereld? Betekent verdieping dan ook dat we extra mentale ruimte creëren? Of betekent verdieping dat we een andere mentale ruimte opzoeken? Dat we als het ware even afstand nemen van ons ‘dagbewustzijn’, waarin we zonder er verder bij na te denken onze dagelijkse routines kunnen afwerken? We zetten een knop om en gaan even wel gericht aandacht geven aan iets, ons erin verdiepen.
Geldt dat ook voor een wandeling is het bos? Verdiep je je dan in het bos? Of verdiep je je pas als je specifiek je aandacht gaat richten op paddenstoelen, of op blaadjes of vogels? En dan blijft de vraag, wat verdiept zich, jouw aandacht of het daaruit resulterende inzicht?
Wat is dat, verdieping? Wat verstaan we daaronder?